Η πρώτη ψηφιακή σάρωση πλήρους μεγέθους του Τιτανικού, που βρίσκεται 3.800 μέτρα κάτω στον Ατλαντικό, δημιουργήθηκε με τη μέθοδο χαρτογράφησης βαθέων υδάτων.
Παρέχει μια μοναδική τρισδιάστατη όψη ολόκληρου του πλοίου και μοιάζει σαν να μόλις και βγήκε από το νερό. Η ελπίδα είναι ότι αυτή η απεικόνιση, θα ρίξει νέο φως στο τι ακριβώς συνέβη με το πλοίο της γραμμής, το οποίο βυθίστηκε το 1912, αφήνοντας ακόμη πολλά αναπάντητα ερωτήματα να αιωρούνται.
Περισσότεροι από 1.500 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους όταν το πλοίο προσέκρουσε σε παγόβουνο στο παρθενικό του ταξίδι, από το Σαουθάμπτον στη Νέα Υόρκη.
Αυτή η προσπάθεια είναι ένα από τα πρώτα σημαντικά βήματα για την οδήγηση της ιστορίας του Τιτανικού προς την τεκμηριωμένη έρευνα – και όχι εικασίες.
Ο Τιτανικός έχει εξερευνηθεί εκτενώς, από τότε που ανακαλύφθηκε το ναυάγιο το 1985.
Αλλά είναι τόσο τεράστιος που στο σκοτάδι του βάθους, οι κάμερες μπορούν να μας δείξουν μόνο μερικά κομμάτια του πλοίου σε αποσύνθεση – ποτέ ολόκληρο.
Η νέα σάρωση καταγράφει το ναυάγιο στο σύνολό του, αποκαλύπτοντας μια πλήρη όψη του Τιτανικού. Βρίσκεται σε δύο μέρη, με την πλώρη και την πρύμνη να χωρίζονται κατά περίπου 800 μέτρα (2.600 πόδια). Ένα τεράστιο πεδίο συντριμμιών περιβάλλει το σπασμένο σκάφος.
Η σάρωση πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι του 2022 από την Magellan Ltd, μια εταιρεία χαρτογράφησης βαθέων υδάτων, και την Atlantic Productions, που βρίσκεται στα γυρίσματα ενός ντοκιμαντέρ για το περιβόητο ναυάγιο.
Τα υποβρύχια, τα οποία ελέγχονται εξ αποστάσεως από μια ομάδα σε ειδικό πλοίο, πέρασαν περισσότερες από 200 ώρες ερευνώντας το μήκος και το πλάτος του ναυαγίου.
Πήραν περισσότερες από 700.000 εικόνες από κάθε γωνία, δημιουργώντας μια ακριβή 3D ανακατασκευή.
Ο ηγέτης της αποστολής, είπε ότι ήταν το μεγαλύτερο έργο υποβρύχιας σάρωσης που είχε αναλάβει ποτέ.
«Το βάθος του, σχεδόν 4.000 μέτρα, αντιπροσωπεύει μια πρόκληση. Υπάρχουν ρεύματα στο σημείο, επίσης και δεν επιτρέπεται να αγγίξουμε τίποτα για να μην καταστρέψουμε το ναυάγιο», εξήγησε.
Άλλη μία πρόκληση είναι ότι οι ερευνητές έπρεπε να χαρτογραφήσουν κάθε τετραγωνικό εκατοστό, ακόμα και τα μη ενδιαφέροντα μέρη, όπως η λάσπη γύρω από τα συντρίμμια .
Η σάρωση δείχνει τόσο την κλίμακα του πλοίου, όσο και κάποιες μικρές λεπτομέρειες, όπως τον σειριακό αριθμό σε μία από τις προπέλες.
Η πλώρη, τώρα καλυμμένη με σταλακτίτες σκουριάς, είναι ακόμα άμεσα αναγνωρίσιμη ακόμα και 100 χρόνια μετά την απώλεια του πλοίου. Στην κορυφή βρίσκεται το κατάστρωμα του σκάφους, όπου μια ανοιχτή τρύπα παρέχει μια ματιά σε ένα κενό όπου κάποτε βρισκόταν η μεγάλη σκάλα.
Η πρύμνη όμως, η οποία κατέρρευσε καταλήγοντας στον πυθμένα της θάλασσας, είναι ένα μεταλλικό χάος, όπως χαρακτηρίστηκε.
Στο περιβάλλον που μοιάζει με σκουπιδότοπο, αντικείμενα είναι διάσπαρτα, όπως περίτεχνα μεταλλικά έργα από το πλοίο, αγάλματα και κλειστά μπουκάλια σαμπάνιας. Υπάρχουν επίσης προσωπικά αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων δεκάδων παπουτσιών που στηρίζονται στο ίζημα.
Η θάλασσα βαραίνει το ναυάγιο, τα μικρόβια την καταβροχθίζουν και μέρη διαλύονται. Οι ιστορικοί γνωρίζουν καλά ότι ο χρόνος τελειώνει για να κατανοήσουν πλήρως τη θαλάσσια καταστροφή.
Αλλά η σάρωση παγώνει τώρα το ναυάγιο εγκαίρως και θα επιτρέψει στους ειδικούς να εξετάσουν κάθε μικροσκοπική λεπτομέρεια. Η ελπίδα είναι ότι ο Τιτανικός μπορεί ακόμα να αποκαλύψει τα μυστικά του.