Τα σαλιγκάρια των κώνων ή αλλιώς “ο κώνος ο γεωγράφος” είναι θαλάσσια γαστερόποδα που πήραν το όνομα τους από το κωνικό κέλυφος και τα ομολογουμένως όμορφα σχέδια χρώματος που το κοσμούν.
Αυτό που ίσως κάποιοι να αγνοούν είναι ότι αυτό το μικροσκοπικό πλάσμα της θάλασσας, το οποίο συναντάται και στη μεσόγειο , διαθέτει ένα δόντι σαν καμάκι, ικανό να εγχύσει μια ισχυρή νευροτοξίνη που μπορεί να αποβεί επικίνδυνη για τον άνθρωπο.
Υπάρχουν περίπου 600 είδη σαλιγκαριών κώνων – όλα δηλητηριώδη. Τα σαλιγκάρια των κώνων ζουν σε ρηχούς υφάλους μερικώς θαμμένους κάτω από αμμώδη ιζήματα, βράχους ή κοράλλια σε τροπικά και υποτροπικά νερά. Ορισμένα είδη έχουν προσαρμοστεί σε πιο κρύα νερά.
Τα σαλιγκάρια, μπορούν να τσιμπήσουν το θύμα τους με την επέκταση ενός μακρύ εύκαμπτου σωλήνα που ονομάζεται προβοσκίδα και στη συνέχεια θέτουν σε λειτουργία ένα δηλητηριώδες δόντι που μοιάζει με καμάκι.
Ένα τσίμπημα σαλιγκαριού κώνου μπορεί να προκαλέσει ήπιο έως μέτριο πόνο και η περιοχή μπορεί να αναπτύξει άλλα σημάδια οξείας φλεγμονώδους αντίδρασης όπως ερυθρότητα και πρήξιμο. Οι τοξίνες του κώνου επηρεάζουν το νευρικό σύστημα και είναι ικανές να προκαλέσουν παράλυση, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αναπνευστική ανεπάρκεια και θάνατο.
Το δηλητήριο του σαλιγκαριού του κώνου είναι ένα μείγμα πολλών διαφορετικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένης της τετροδοτοξίνης (TTX).
Ο επιπολασμός και η συχνότητα των δηλητηριάσεων των σαλιγκαριών των κώνων είναι άγνωστη αλλά πιθανώς σπάνια στους δύτες και στο γενικό πληθυσμό. Οι συλλέκτες κοχυλιών (επαγγελματίες ή ερασιτέχνες) μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο.
Το χειρότερο από όλα είναι ότι δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για το δηλητήριο του. Οι πρώτες βοήθειες επικεντρώνονται στον έλεγχο του πόνου αλλά μπορεί να μην επηρεάζουν τα αποτελέσματα. Η δηλητηρίαση δεν θα είναι απαραίτητα θανατηφόρα, αλλά ανάλογα με το είδος, την ποσότητα του δηλητηρίου που εγχύεται, το μέγεθος και την ευαισθησία του θύματος, μπορεί να συμβεί πλήρης παράλυση και τελικά θάνατος.
