H αυξανόμενη ρύπανση των ωκεανών από πλαστικό, φαίνεται να επηρεάζει την παράκτια θαλάσσια ζωή, μεταφέροντας πολλά είδη σε περιοχές του ανοιχτού ωκεανού, γεγονός που προκαλεί έκπληξη στους ερευνητές.
Μια ομάδα Αμερικανών και Καναδών επιστημόνων της θάλασσας και του περιβάλλοντος εξεπλάγην όταν ανακάλυψαν ότι ορισμένα είδη ευδοκιμούν σε πλαστικά σκουπίδια που επιπλέουν στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Η ομάδα ανακάλυψε ωκεάνια βαρέλια και καβούρια που ζουν δίπλα σε παράκτια βαρέλια και ανεμώνες.
Δεν είναι γνωστό πώς κάποια παράκτια θαλάσσια ζωή κατάφερε να βγει στον ωκεανό, αλλά εικάζεται ότι πιθανόν να ήταν ήδη εκεί και τώρα κατακάθονται στα πλαστικά ή μεταφέρονται από την ακτή πάνω σε επιπλέοντα συντρίμμια.
Η μελέτη επικεντρώθηκε στο Great Pacific Garbage Patch που βρίσκεται ανάμεσα στη Χαβάη και την Καλιφόρνια. Το τεράστιο κομμάτι σκουπιδιών, το οποίο είναι πάνω από 1,5 εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα, αποτελείται κυρίως από μεγάλα και μικρά πλαστικά απόβλητα.
Τα συντρίμμια περιλαμβάνουν τεράστιες ποσότητες μικροσκοπικών πλαστικών θραυσμάτων, μαζί με μπουκάλια νερού, οδοντόβουρτσες και εγκαταλελειμμένα αλιευτικά εργαλεία που σύρονται στο έμπλαστρο από τα ωκεάνια ρεύματα και ονομάζονται γύροι.
Η πλειονότητα των σκουπιδιών προέρχεται από τον Ειρηνικό και τη δυτική ακτή της Βόρειας Αμερικής, είπε.
Το μέγεθος τους μπορεί να αλλάξει ανάλογα με τον άνεμο και τα ωκεάνια ρεύματα.
Το Ocean Voyages Institute στο Sausalito της Καλιφόρνια, το οποίο εργάζεται για τον καθαρισμό των σκουπιδιών στον ωκεανό, παρείχε πλαστικά δείγματα για την έρευνα.
Όπως εξήγησαν είχαν χρησιμοποιήσει ένα μεγάλο ιστιοφόρο φορτηγό πλοίο με γερανό, που ανέβασε τόνους σκουπιδιών στο κατάστρωμα του σκάφους, ειδικά τα πολύ επιβλαβή στοιχεία όπως πλαστικά δίχτυα ψαρέματος που ακόμα πιάνουν και σκοτώνουν φάλαινες, δελφίνια και χελώνες.
Τα αποτελέσματα ήταν απροσδόκητο, καθώς δεν ανακάλυψαν μόνο ότι τα παράκτια θαλάσσια είδη ευημερούσαν σε αυτή τη στοίβα σκουπιδιών, αλλά και ότι αναπαράγονταν.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλά ακόμη αναπάντητα ερωτήματα, όπως το πώς επιβιώνουν αυτά τα είδη ζώντας άνω σε ένα πλαστικό στη μέση του ωκεανού ή κατά πόσο παρεμβαίνει και με ποιο τρόπο στη φυσιολογία τους.
Μία από τις πρώτες θεωρίες είναι πως τα παράκτια είδη μπορεί να δημιουργούν το δικό τους οικοσύστημα στα πλαστικά συντρίμμια που επιτρέπουν σε μικροοργανισμούς και φύκια να αναπτυχθούν και ουσιαστικά να λειτουργούν ως τροφική αλυσίδα.
Τα απόβλητα ψαριών και πουλιών στο νερό μπορεί επίσης να συμβάλλουν σε θρεπτικά συστατικά.
Οι ερευνητές επιχειρούν τώρα να καταλάβουν πώς αλληλεπιδρούν τα παράκτια και τα ωκεάνια είδη, αφού ανταγωνίζονται για περιορισμένο χώρο στα αντικείμενα.
Εκφράζεται ταυτόχρονα και η ανησυχία για την πιθανότητα να γίνουν χωροκατακτητικά είδη.
Επιχειρείται επίσης να διαπιστωθεί εάν βρίσκεται και άλλη παράκτια θαλάσσια ζωή σε πλαστικά και στις πέντε κύριες περιστροφές των ωκεανών παγκοσμίως.
Η κυριότερη όμως ανησυχία είναι μία και σχετίζεται με την πιθανότητα οι παράκτιοι οργανισμοί από διαφορετικές περιοχές, να σχηματίσουν αποικίες και να μεταδώσουν ασθένειες σε άλλη θαλάσσια ζωή, συμπεριλαμβανομένων των ψαριών.
