Θα με ακούσατε και θα με ακούσετε πολλές φορές να λέω ότι οι ντόπιοι είναι οι καλύτεροι μας συνεργάτες. Το πιστεύω ακράδαντα και το νιώθω κάθε φορά που τους συναντώ στο πεδίο. Η αλήθεια είναι ότι δεν περιορίζομαι πολύ στο σπίτι. Μου αρέσει να αρμενίζω κι όταν είμαι κοντά στη θάλασσα αυτό γίνεται και κυριολεκτικό.
Παρέα με την φωτογραφική μου προσπαθώ να περνώ όσο περισσότερο χρόνο μπορώ έξω στη φύση. Παρατηρώντας, διαβάζοντας κι αναλύοντας επιτόπου, προσπαθώ να αιχμαλωτίζω τοπία, ζώα, φυτά κι ανθρώπους.
Κοντά στη θάλασσα λοιπόν, συναντάς τα πλάσματα της κι έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον η συνομιλία μαζί τους. Οι θαλασσινοί είναι εκείνοι που την αγαπούν περισσότερο από όλους γιατί την ξέρουν καλύτερα. Ζουν μαζί με το θυμό και τα νάζια της, την προσφορά, τις υπηρεσίες αλλά και τις απαιτήσεις της.
Δεν είναι λίγες οι φορές που οι ντόπιοι πια, ενημερώνουν απευθείας για τις παρατηρήσεις τους, και είναι κάτι που ζητώ άμα τη γνωριμία. Ενθουσιάζομαι που επικοινωνούν για να αναφέρουν ότι είδαν φώκια, ότι γέννησαν οι χελώνες, ότι βγήκε μια καρέτα στην αμμουδιά έξω από το club ενώ πίναμε το ποτό μας και διασκεδάζαμε βγήκε κι εκείνη στο σεργιάνι.
Είναι ωραία η επικοινωνία με τους ανθρώπους που ξέρουν και ζουν τα φαινόμενα. Πέραν από τα χαρτιά τους νόμους και τις διοικητικές πράξεις υπάρχουν και οι άνθρωποι που δουλεύουν και ζουν τη θάλασσα και σίγουρα τις αληθινές τις αλήθειες τις ξέρουν καλύτερα από εμάς.
Τούτες τις αλήθειες δεν μπορούν να τις μοιραστούν σε κλειστές αίθουσες σε ψυχρές και άνοστες διαβουλεύσεις – παραθέσεις συνήθως νομοθεσιών και υποχρεώσεων. Αυτές οι συζητήσεις για να είναι ωφέλιμες και αποδοτικές γίνονται εκεί – στην ακτή. Πάνω σε ένα γκρεμό την ώρα που ο ψαράς ψαρεύει, πάνω σε μία βάρκα την ώρα που βγαίνει στα ανοικτά, εκεί που σκάει το κύμα για να μην κλειδώνει ο νους σε παλιές βαριές πρακτικές που έφεραν τα πράγματα μακριά από τις πραγματικότητες.
Η έκκληση που κάνω σήμερα προς όλους τους ανθρώπους που ασχολούνται με το θαλάσσιο περιβάλλον είναι να κάνουν αυτό το άνοιγμα προς τους ανθρώπους που ζουν τις πραγματικότητες. Ας μη νιώθουμε πάντα ότι πρέπει να τους εκπαιδεύσουμε. Ίσως και να πρέπει να εκπαιδευτούμε στις πραγματικότητες και μετά να τις συνδέσουμε με ακαδημαϊκά κείμενα και προτάσεις νόμου. Ίσως έτσι, οι λύσεις που δίνουμε στα προβλήματα που έχουμε να είναι πιο κοντά στην αλήθεια.