Στις 15 Απριλίου 2007, ο 56χρονος κυβερνήτης Ντέρεκ Μπάτεν και τα αδέρφια Πήτερ και Τζέιμς Τούνστετ, 63 και 69 ετών, απέπλευσαν από το Aisle Beach, στο Κουίνσλαντ, με το Kaz II, ένα καταμαράν 12 μέτρων. Μάλιστα, οι τρεις φίλοι σχεδίαζαν εδώ και μήνες το δύσκολο και συναρπαστικό ταξίδι που θα τους ταξιδέψει πίσω στη Δυτική Αυστραλία, μετά από περίπου 8 εβδομάδες ιστιοπλοΐας.
Το πρώτο στάδιο του ταξιδιού ήταν το Tάουνσβιλ, στο οποίο όμως δεν έφτασαν ποτέ. Στις 18 Απριλίου, ένα διερχόμενο ελικόπτερο παρατήρησε ένα παρασυρόμενο καταμαράν, περίπου 163 χιλιόμετρα από τη βορειοανατολική ακτή της Αυστραλίας, κοντά στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο. Μετά από δύο μέρες, στις 20 Απριλίου το λιμενικό συναντά το καταμαράν. Στο πλοίο, οι άνδρες του λιμενικού παρατήρησαν ότι ένα πανί ήταν σκισμένο, αλλά το σκάφος δεν παρουσίαζε άλλα σημάδια.
Στο εσωτερικό, το τραπέζι ήταν στρωμένο, τα προσωπικά αντικείμενα των επιβαινόντων ήταν αποθηκευμένα στην καμπίνα και υπήρχε ένας φορητός υπολογιστής. Υπήρξε μόνο κάτι που τους παραξένεψε: δεν υπήρχε κανένα ίχνος του πληρώματος στο καταμαράν. Αμέσως έκαναν κλικ στις αναζητήσεις των τριών αγνοουμένων, καθώς το Kaz II μεταφέρεται στο λιμάνι του Τάουνσβιλ για εξέταση.
Το καταμαράν ήταν σε εξαιρετική κατάσταση, σαν να επέβαιναν οι επιβάτες μέχρι λίγα λεπτά νωρίτερα. Τα συστήματα GPS και ραδιοφώνου λειτουργούσαν και ο κινητήρας λειτουργούσε ακόμα. Οι λοχίες της αστυνομίας ερεύνησαν μέσα στο καταμαράν για να μάθουν τι θα μπορούσε να είχε συμβεί στους τρεις επιβάτες. Ένα μαχαίρι και εφημερίδες βρέθηκαν στο πάτωμα της θαλαμηγού, αλλά εκτός από αυτό όλα ήταν εντάξει και δεν υπήρχαν σημάδια αγώνα.
Απορρίπτοντας τη θεωρία της επίθεσης από κάποιους κακόβουλους, οι έρευνες επικεντρώθηκαν στα βίντεο που κατέγραψαν οι άνδρες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, το τελευταίο από τα οποία χρονολογείτο στις 15 Απριλίου, λίγο πριν εξαφανιστούν. Στο πλάνο, που τράβηξε ο Τζέιμς Τούνστεντ στις 10 το πρωί, ο Πήτερ φαίνεται να ψαρεύει, ενώ ο Μπάτεν ήταν στο τιμόνι. Γύρω τους φαίνονταν νησιά και η θάλασσα ήταν ήρεμη. Το βίντεο βοήθησε τους ερευνητές να εντοπίσουν την περιοχή, όπως τα νησιά Γκούμπρελ, Γκράσι και Άρμιτ.
Για τις έρευνες χρησιμοποίησαν δύο σκάφη και ένα αεροπλάνο του πολεμικού ναυτικού, εξοπλισμένο με υπέρυθρες ακτίνες, που πλησίασα το σημείο το οποίο προσδιόρισαν στο βίντεο. Την ίδια ώρα άλλοι εθελοντές στάλθηκαν στα νησιά και τις ακτές για να αναζητήσουν τον κυβερνήτη και τα δύο αδέρφια. Τις επόμενες ημέρες οι επιχειρήσεις διάσωσης συνεχίστηκαν, με την υποστήριξη ελικοπτέρων και αεροπλάνων, αλλά οι τρεις άνδρες δεν βρέθηκαν.
Η σύζυγος του Ντέρεκ είπε ότι ο σύζυγος της είχε παρακολουθήσει μαθήματα και είχε κάποια ικανότητα στη ναυσιπλοΐα, γι’ αυτό οι αδελφοί Tούνστετ, χωρίς εμπειρία στη θάλασσα, βασίστηκαν στον φίλο και γείτονα τους για το ταξίδι. Σύμφωνα με τον προηγούμενο ιδιοκτήτη του Kaz II, το σκάφος ήταν σε άριστη κατάσταση τη στιγμή της αναχώρησης. Ο ίδιος αποκάλυψε στους ανακριτές ότι βοήθησε τους τρεις άνδρες να σχεδιάσουν τη διέλευση.
Τα μέλη της οικογένειας των τριών αγνοουμένων φίλων, βρέθηκαν σε απόλυτη απόγνωση. Η σύζυγος του κυβερνήτη, τη στιγμή της τραγωδίας είπε ότι με τον σύζυγό της, ο οποίος είχε 25 χρόνια εμπειρία στη θάλασσα, είχαν ταξιδέψει επανειλημμένα ως το Fremantle, στη Δυτική Αυστραλία και ότι ο Ντέρεκ και οι δύο του φίλοι είχαν προετοιμαστεί για πολύ καιρό για το πέρασμα που τους περίμενε, σχεδιάζοντας τις στάσεις τους και αποφασίζοντας να πλεύσουν κατά τη διάρκεια της ημέρας, για να είναι πιο προσεκτικοί.
Τις εβδομάδες μετά την ανακάλυψη του Kaz II, ο Γκάβιν Χόλαντ, ένας πλοίαρχος που βρισκόταν στη θάλασσα στις 16 Απριλίου, την ημέρα που είδε το μυστηριώδες γιοτ, αποκάλυψε ότι, εκτός από το σπασμένο πανί και το τμήμα της θάλασσας όπου βρισκόταν το σκάφος, περικυκλωμένο από βράχους και ρηχά νερά, δεν παρατήρησε ανωμαλίες και κυρίως ότι δεν υπήρχε κανείς μέσα.
Στην τελική έκθεση ο ιατροδικαστής είχε αναφέρει«δεν είμαι σίγουρος για τις συνθήκες που οδήγησαν στο θάνατο των τριών ανδρών». Ωστόσο, στην ανασύνθεση της ιστορίας διαβάζουμε ότι: «Το Σάββατο 15 Απριλίου 2007 το Kaz II εκτελούσε κρουαζιέρα στα ανοιχτά του George Point. Μέχρι τότε όλα ήταν καλά, αλλά τις επόμενες ώρες η κατάσταση επιδεινώθηκε δραματικά. Ένας από τους τρεις άνδρες πρέπει να έπεσε στη θάλασσα ενώ έβγαζε ένα δόλωμα που βρέθηκε σφηνωμένο στο πηδάλιο. Οι άλλοι δύο πρέπει να βούτηξαν για να βοηθήσουν τον φίλο τους και καθώς κανένας από τους δύο δεν ήταν σπουδαίοι κολυμβητές, στη θαλασσοταραχή πρέπει να πνίγηκαν μετά από λίγη ώρα».
Μέσα στο σκάφος όλα ήταν εντάξει, ακόμα και τα μαχαιροπήρουνα και τα πιάτα ήταν τέλεια στη θέση τους στο τραπέζι. Σύμφωνα με μια άλλη υπόθεση, που προτάθηκε από τον ανιψιό του Μπάτον, ο θείος και οι φίλοι του μπορεί να έχουν απαχθεί.
Δεν είναι μόνο αυτό: υπάρχουν εκείνοι που έχουν υποβάλει την υπόθεση ότι ένα αφύσικο κύμα θα είχε χτυπήσει το σκάφος, πνίγοντας το πλήρωμα του ή ότι οι τρεις φίλοι προσποιήθηκαν ένα ατύχημα για να εξαφανιστούν για πάντα και ίσως να απολαύσουν τη συνταξιοδότηση τους σε κάποιο απομακρυσμένο νησί του Ειρηνικού.
Η πιο πρόσφατη, θεωρία που βλέπει και προς ταινίες επιστημονικής φαντασίας, αφορά κάποιο παραφυσικό γεγονός που συνέβη σε εκείνο το τμήμα του Ειρηνικού Ωκεανού στο κέντρο της εξαφάνισης, όπως μια απαγωγή από εξωγήινους. Πολλά είναι τα ερωτήματα για το τι απέγιναν οι τρεις επιβαίνοντες στο καταμαράν Kaz II και όλα παραμένουν χωρίς σίγουρη απάντηση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Ντέρεκ Μπάτεν και οι Τζέιμς και Πίτερ Τούνστεντ δεν επέστρεψαν ποτέ σπίτι στις οικογένειές τους.