Νέα

• ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
• 18/09/2020

Στον Άγιο Γεώργιο Αλαμάνου, σπηλιά για αναπαραγωγή της Μεσογειακής Φώκιας

Θαλάσσια σπηλιά στον Άγιο Γεώργιο Αλαμάνου (Μοναγρούλλι), αποκαταστάθηκε με στόχο την προστασία της Μεσογειακής φώκιας (Μonachus monachus) και τη δημιουργία ενός κατάλληλου χώρου στον οποίο να μπορεί να αναπαράγεται.

Σε βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα το Υπουργείο Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος ανακοινώνει ότι προχώρησε σε εργασίες αποκατάστασης της θαλάσσιας σπηλιάς, που θεωρείται η σημαντικότερη παράκτια σπηλιά σε ολόκληρο το παραλιακό μέτωπο από το Κάβο Πύλα μέχρι και το Ακρωτήρι Λεμεσού.

Οι Μεσογειακές φώκιες επισκέπτονταν συστηματικά τη θαλάσσια σπηλιά, είτε για ξεκούραση είτε για προστασία από την θαλασσοταραχή, παρά την κακή κατάσταση στην οποία βρισκόταν μετά την καταστροφή που υπέστη στο παρελθόν, εγκυμονώντας κινδύνους για το σπανιότερο θαλάσσιο θηλαστικό της Ευρώπης.

Η σπηλιά, πριν καταστραφεί, αποτελούσε καταφύγιο και για την Φρουτονυχτερίδα, (Rousettus aegyptiacus), γνωστή και ως Νυχτοπάππαρος. Οι εργασίες αποκατάστασης διενεργήθηκαν σε χερσαίο έδαφος, μερικά μέτρα από την είσοδο της σπηλιάς, η οποία βρίσκεται εντός της θάλασσας.

Μετά το τέλος των εργασιών, στη σπηλιά τοποθετήθηκε σύστημα παρακολούθησης, με τη βοήθεια του οποίου θα παρατηρείται η δραστηριότητα εντός της σπηλιάς. Μέσα από την παρακολούθηση διαπιστώθηκε ότι πολύ νωρίς μετά την αποκατάστασή της, η σπηλιά άρχισε να χρησιμοποιείται από άτομα της Μεσογειακής φώκιας. Είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται παρόμοια δράση τόσο στην Κύπρο όσο και στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Αυτό φανερώνει τη θέληση του Υπουργείου για υλοποίηση δράσεων διατήρησης απειλούμενων ειδών αλλά και για την επιστημονική κατάρτιση των λειτουργών του, οι οποίοι μελετούν, αξιολογούν και υλοποιούν παρόμοιες δράσεις. Η εφαρμογή των μέτρων αυτών φαίνεται ήδη να ευνοεί τη μεσογειακή φώκια. Παρόλο που η Μεσογειακή Φώκια πάντα αποτελούσε στοιχείο της βιοποικιλότητας της Κύπρου, ωστόσο από τη δεκαετία του 1960 και μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 2010, οι εμφανίσεις του είδους ήταν σπάνιες, ενώ δεν υπήρχε καμία ένδειξη για αναπαραγωγική δραστηριότητα. Όμως, από το 2011 και μετά φαίνεται ότι το είδος ανακάμπτει στις κυπριακές θάλασσες και έχει πλέον δημιουργήσει έναν τοπικό, μικρό μεν, αλλά αναπαραγόμενο πληθυσμό.