Νέα

• ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΓΑΛΑΖΙΟΥ
• 11/01/2022

Κόλλησε το μικρόβιο του ψαρέματος τα μάζεψε και πήγε στο κάμπινγκ του Governors

 To πρώτο καλάμι που αγόρασε, πριν από 15 χρόνια, ήταν παιδικό, για το γιο του. Πήρε και ο ίδιος ένα απλό για να πηγαίνουν στη θάλασσα και να περνάνε την ώρα τους χαλαρά.

Αυτό που άρχισε ως χόμπι, έγινε σήμερα πάθος – τρόπος ζωής, αλλάζοντας τις συνήθειες του και τη διεύθυνση του.

Συναντήσαμε τον κύριο Μάριο Μικελλίδη, στα περιβόητα λευκά βράχια της γνωστής παραλίας της Λεμεσού Governors Beach.

Στο γνωστό σημείο για τους λάτρεις ερασιτέχνες ψαράδες της περιοχής, που βολεύει για να αφήσουν το καρεκλάκι, το κουβαδάκι με τα δολώματα και να περιμένουν υπομονετικά “να τσιμπήσει”, ρίχνοντας το καλάμι τους στα ρηχά. 

Ο κύριος Μάριος, πλησιάζει σε ηλικία συνταξιοδότησης, αλλά άφησε την μονιμότητα της πόλης με τη σύζυγο του και περνά το μεγαλύτερο μέρος της εβδομάδας του στο παραθαλάσσιο κάμπινγκ.

Λίγα τα τετραγωνικά του τροχόσπιτου, με όλα όμως τα απαραίτητα για να ζουν ευτυχισμένοι δίπλα από τη θάλασσα, κάνοντας αυτό που αγαπούν.

Έχει τόσα πολλά να διηγηθεί. Από τις γνώσεις που απέκτησε για την κυπριακή θάλασσα και τις αλλαγές στα είδη της, μέχρι τα μυστικά του καλού δολώματος ή τις εκπλήξεις, όπως αυτή με την μεγάλη ψαριά που έπιασε με την γυναίκα του, όταν από ατύχημα άνοιξαν τα κλουβιά που στήνουν μεγάλες εταιρείες αλιείας.

“Αυτό έγινε πριν από 2-3 μήνες”, μας λέει “Ήταν τα πιο πολλά κιλά ψάρι που πιάσαμε. Το κάθε κλουβί για να καταλάβεις, χωράει περίπου 40 τόνους ψάρι”.

Το μεγαλύτερο όμως ψάρι που πιάστηκε στο αγκίστρι του, ήταν ένα λαβράκι, ενάμιση κιλό, το οποίο μάλιστα κατάφερε να του σπάσει το καλάμι του σε τρία διαφορετικά σημεία μέχρι να το βγάλει στην επιφάνεια.Εκείνη τη στιγμή περνούσε ένα νεαρό παιδί από εκεί και του ζήτησε τη βοήθεια του, “Το τραβήξαμε απο την μισίνα για να το φέρουμε πάνω, διαφορετικά δεν έβγαινε”, μας αναφέρει.

Η ψαριά της Κύπρου άλλαξε, με τη διαπλάτυνση της Διώρυγας του Σουέζ το 2015, αποτέλεσμα της οποίας ήταν μεταξύ άλλων να καταλήξουν νέα είδη ψαριών στις θάλασσες της Κύπρου, που επέφεραν περαιτέρω μείωση στον πληθυσμό των ψαριών και ζημιές σε εξοπλισμό των ψαράδων.

“Τα κουνελόψαρα. Εγώ έτυχε να πιάσω λαγοκέφαλους. Κλαίνε σαν τα μωρά, όταν πιαστούν. Φωνάζουν. Για μένα το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το λεοντόψαρο. Πολύ επικίνδυνο αν σε τσιμπήσει. Μόνο φέτος το καλοκαίρι είχαμε 9 περιστατικά εδώ από τσιμπήματα σε ανθρώπους. Μία κοπέλα είχε μεταφερθεί στο νοσοκομείο σοβαρά”.

Τον ρωτήσαμε αν υπάρχουν καθαρά ψάρια της θάλασσας, αφού τα περισσότερα προέρχονται από ιχθυοτροφεία.

“Κάποια στιγμή μπορεί να φύγει από το ιχθυοτροφείο, αλλά στις δέκα μέρες γίνεται αλανιάρικο, καθαρίζει από τις τροφές του ιχθυοτροφείου. Στη Λάρνακα έκαναν και κρανιούς τα ιχθυοτροφεία”.

Για όσους ενδιαφέρονται για καλό δόλωμα ο κύριος Μικελλίδης, συστήνει δυο, “Ο ακροβάτης, είναι μεγάλος σκούλουκος, τον οποίο μπορεί να κόψεις και κομμάτια. Το άλλος είναι μικρά σκουλήκια, πικαντίνι λέγονται, τα οποία μπορείς να πιάσεις από την ουρά και να βάλεις 5-6 μαζί στο αγκίστρι”.

Φτιάχνει όμως και τα δικά του με ζυμάρι και κομμένη γαρίδα. Ότι και αν κάνει όμως, το κάνει με μεράκι και αγάπη, αφού η θάλασσα είναι μέρος της ζωής του, το οξυγόνο γι’ αυτόν και την σύζυγο του. Ο Μάριος Μικελλίδης είναι από αυτό το είδος των ψαράδων που βλέπαμε παλιά σε καρτ ποστάλ ή ως εικόνα σε βιβλιοιστορίες.