Νέα στοιχεία για τους τόπους διαβίωσης και επικοινωνίας φαλαινών
Η καταγραφή ήχων στο Vema Seamount του Ατλαντικού Ωκεανού, εκατοντάδες μίλια δυτικά της Νότιας Αφρικής, υποδηλώνουν ότι αυτή η τοποθεσία μπορεί να είναι ένας σημαντικός σταθμός στη μετανάστευση των φαλαινών σε πολικές περιοχές τροφοδοσίας.
Οι ήχοι φαλαινών κατηγοριοποιούνται σε συνεχείς κλήσεις “τραγούδι” και μικρότερες κλήσεις “μη τραγουδιού” και μία πρόσφατη επιστημονική μελέτη κατέγραψε 600 κλήσεις χωρίς τραγούδι σε 11 ημέρες.
Αυτοί οι ήχοι ονομάστηκαν από τους επιστήμονες ως παρορμητικοί ή «πυροβολισμοί» και δεν έχουν καταγραφεί ποτέ ξανά.
Η ερευνητική ομάδα — από τα πανεπιστήμια του Stellenbosch στη Νότια Αφρική, του Exeter του Ηνωμένου Βασιλείου και των Ερευνητικών Εργαστηρίων της Greenpeace, υποστηρίζουν ότι η μελέτη τους υπογραμμίζει τη σημασία των τρεχουσών διαπραγματεύσεων για μια συνθήκη του ΟΗΕ για τη διαχείριση της ανοιχτής θάλασσας.
Ενώ τόσο μεγάλες περιοχές των ωκεανών μας παραμένουν απροστάτευτες, αυτά τα οικοσυστήματα είναι εξαιρετικά ευάλωτα.
Η μελέτη χρησιμοποίησε αγκυροβολημένα υδρόφωνα που αναπτύχθηκαν κατά την άνοιξη του Νοτίου Ημισφαιρίου του 2019.
Τα περισσότερα από τα καλέσματα των φαλαινών, εντοπίστηκαν κατά τη διάρκεια τριών διαδοχικών νυχτών, με τα χαμηλά “whups” τον πιο συνηθισμένο ήχο. Το “whup” είναι γνωστό ότι χρησιμοποιείται μεταξύ των ζευγών μητέρας-παιδιού, ως κλήση επαφής που τους βοηθά να εντοπίσουν ο ένας τον άλλον.
Η περιοχή γύρω από το Seamount Vema ήταν υπεραλιευμένη μετά την ανακάλυψή της το 1959, αλλά τώρα είναι κλειστή για ψάρεμα και αναγνωρίζεται ως ευάλωτο θαλάσσιο οικοσύστημα λόγω της μοναδικής βιοποικιλότητάς του.
Ωστόσο, δεν υπάρχουν νομικά δεσμευτικές διεθνείς συμφωνίες για την προστασία του δικτύου των θαλάσσιων βουνών στην ανοιχτή θάλασσα, παρά το γεγονός ότι πολλά είναι εστίες βιοποικιλότητας και είναι σημαντικά για τα μεταναστευτικά είδη.